Burdubasta bis czyli Kolejna porcja łacińskich sentencji objaśnionych przez skapcaniałego osła

Kontynuacja mającej znakomite recenzje książki Burdubasta albo skapcaniały osioł, czyli łacina dla snobów. Sentencje i powiedzenia łacińskie wyłożone w sposób jak najprostszy, z pretensjonalnymi cokolwiek przypisami filologiczno-kulturowymi. Tym razem Stanisław Tekieli bierze pod lupę, poza antycznymi, także przysłowia i zwroty z łaciny średniowiecznej i późniejszej, aż po wiek XX. Opisuje rzymskie zabobony i antyczne zwyczaje. W formie zabawnych wierszyków i historyjek wyjaśnia 313 przysłów, zwrotów i terminów łacińskich, od absinthium do zythum. Burdubasta Bis to świetna propozycja dla wszystkich: od gimnazjalistów po dorosłych czytelników. Dowiemy się między innymi, że: - Zwrot Cicer cum caule nie ma nawet 70 lat, a wymyślił go Julian Tuwim. - Mól książkowy wywodzi się od hulaki, rozpustnika, utracjusza, ale także smakosza. - Słówko spiritus nie oznaczało w antyku spirytusu - Benedyktynów z rugbystami łączy więcej, niż moglibyśmy przypuszczać To książka dla erudytów z dużym poczuciem humoru, którzy cenią do tego mowę wiązaną. Te trzy zalety chętnie sobie przypisujemy, ale co jakiś czas powinniśmy sprawdzać, czy zasłużenie. A ten osioł nie jest skapcaniały. Sapienti sat. - profesor Jerzy Bralczyk