Fakt, że ludzki umysł z powodu własnej wrodzonej struktury nie potrafi bez pomocy odróżnić prawdy od fałszu, jest tak szokującym odkryciem, że z grubsza można je porównać do odkrycia Kopernika, które w szesnastym wieku wywołało szok kulturowy. Ponieważ sam ten jeden fakt jest konfrontacyjny dla przeciętnego umysłu, to prawdopodobnie nie będzie przyjmowany z radością ani ciepło witany przez tych, którzy czerpią zyski z sofistyki i iluzji, które stwarza. W dzisiejszym świecie nie tylko poszukiwacz duchowej prawdy stara się, jak nigdy wcześniej, odkryć, jak odróżnić prawdę od fałszu. Ogół społeczeństwa jest w stanie połowicznego paraliżu z powodu dylematu wątpienia i daremnej nadziei na jakiegoś rodzaju godną zaufania autentyczność w bieżącym dialogu publicznym. Opinia publiczna oczekuje dowodów przed komisjami śledczymi. Tłumy skandują: „Chcemy prawdy”. Ławy przysięgłych usiłują przejrzeć uważnie materiał dowodowy, a grupy protestujących krzykliwie kwestionują każdy aspekt społeczeństwa. Obecnie nie ma powszechnej zgody nawet w najbardziej podstawowych, prostych i oczywistych kwestiach: Co robić? Co robić, kiedy zaprzysięgły wróg morduje tysiące niewinnych cywilów? Czy powinniśmy „zamykać” kryminalistów, czy uważać ich za ofiary społeczeństwa i pozwolić im krążyć po ulicach jako niepoprawnym drapieżcom? Czy nadzorowanie oczywistych podejrzanych z grup terrorystycznych jest zwykłą, rozsądną pracą policji, czy powinno być zakazane w ramach ochrony praw obywatelskich.? Każdy dający się zidentyfikować i skalibrować poziom świadomości określa zakres opcji i możliwości, jak też ograniczeń. Rozpoczęła się nowa era ludzkiej wiedzy i już przyniosła odkrycie ogromnej ilości kluczowych i istotnych informacji o wielkim znaczeniu dla ludzkości. Doprowadziło to do umieszczenia natury ludzkiego doświadczenia w jego różnorodnych przejawach w nowym kontekście. Jak zobaczymy, implikacje są głębokie. Współczesny świat konfrontowany jest z zawiłościami integrowania gwałtownie rozwijającej się technologii, kulturowego i społecznego konfliktu ideologicznego, a także z niejasnościami moralności, etyki, religii i duchowości, które muszą być zintegrowane z wymogami przetrwania, wojny i zmian ekonomicznych. Dodatkowo wzmacniane jest to przez wszechobecne media, które same są obiektem debaty. Przez całą swoją historię, jak również współcześnie, ludzkość nie miała sposobów pozwalających faktycznie i obiektywnie odróżnić prawdę od fałszu. Z tego względu ludzie nie opierają się na tych prawdach, które dają się zweryfikować. Zatem fakt, że został rozwinięty sposób rozpoznawania nie tylko prawdy, ale również względnych poziomów prawdy, jest bardzo interesujący i niesie potencjalne korzyści. Ta prezentacja nowej, klinicznej „nauki prawdy” jest więc uczyniona dla postępu ludzkości i ulgi w cierpieniu, która jest konsekwencją pełniejszego zrozumienia natury świadomości w jej nieskalanym, czystym wyrazie, jak również w życiu codziennym i jego zmiennych kolejach..
