Mały Czytelnik, nieuczony wyrażania się w taki sposób o niczym i nikim, ocenił książkę: głupia. No cóż - trochę rozumiem, skąd taka surowa nota. Książka ma do zaoferowania piękne ilustracje i tak naprawdę niewiele ponad to. • Opowiastka o słoniku, który się zgubił, ma wnieść do życia dziecka dwa ważne przesłania: by nigdy nie oddalać się od stada oraz by pamiętać, że mama zawsze bardzo swoje dziecko kocha. Dla większego odbiorcy cała historia może okazać się jednak zbyt infantylna, by szukać w niej jakiejkolwiek wartości, dla malca natomiast jest nazbyt zagmatwana i przede wszystkim nielogiczna. • Małego Czytelnika od początku lektury, strona po stronie, raziło pomylenie wiaderka z niezapominajką. Mnie raziła niez­apom­inaj­kowa­ łąka w Afryce. A także twierdzenie: "niezapominajki pomagają słoniom pamiętać" serwowane z taką samą gorliwością, jak frazesy o bezwarunkowej miłości matki czy o nieb­ezpi­ecze­ństw­ie oddalania się od stada (a przecież będzie padał deszcz! (??)). • A swoją drogą - niechcący można z bajeczki wynieść niebezpieczny morał: skoro małemu słonikowi udało się właśnie przez odnalezienie niezpominajki o najważniejszych sprawach zapomnieć, to czy cokolwiek jest pewne?...