Ta książka to przykład na to jak może być myląca okładka... • Część pierwsza to historia współczesna. Pani architekt przybywa na wyspę w celu zaprojektowania nowej wersji starego ogrodu. Ale chyba nie wszyscy chcą zmian... Jakaś tajemnica wisi w powietrzu... • Ale część druga...Mhmm... To co lubię najbardziej: druga wojna światowa, francuski ruch oporu, alianci w samolotach, kolaboranci, dziewczyna pracująca w perfumerii, piękne opisy zapachów i widoków Prowansji, okrutny okupant i francuska milicja. Mieszanka wyśmienita. Jak dobry drink. • Marthe jest pracownicą perfumerii. I jest niewidoma. Ale ma za to ponadprzeciętny węch. Tworzy nowe zapachy, czuje więcej niż inni, np. zapach strachu. • "Zwykły zapach potrafi zatrzymać w sobie chwilę. Perfumy opowiadają historie na skórze". • Zapachy lawendy, piżma, skórki pomarańczowej, cytrusów, pinii, leśnych fiołków. A w tle krzyki, zapach spalenizny, odgłosy strzałów i wybuchów, tupot podkutych butów. • Cześć trzecia to już coś zupełnie innego Iris i Rose spotykają się w Londynie. Są szkolone. Wszystko tajne. Kręcą się piloci RAF-u, słuchać różne języki. Jest wojna i są tajemnice. Jest zaciemniony Londyn i angielski wywiad. • Trzy części i trzy historie. Ale co je łączy? • Wiecej na izaw­labi­rync­ieks­iazek.blogspot.com • Polecam szczerze.