Może wywód zacznę od tego, że szukając opinii o nowej powieści Paula Austera "4321" trafiłam na Philipa Rotha, jakoby tych dwóch panów rywalizowało w literaturze. Znalazłam porównywania oby stylów pisania, prób ścigania itp. Ale najważniejsze stało się we mnie - zaciekawiłam się P. Rothem. • Pisarz przez wiele lat wymieniany wśród kandydatów do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, a kilka lat temu, kiedy przestał pisać, podsumowując swoją karierę, stwierdził: • - Zrobiłem wszystko, co tylko mogłem, środkami, jakie miałem do dyspozycji. • I sięgnęłam po powieść "Kiedy była porządną dziewczyną".... sięgnęłam i przepadłam. Zatopiłam się totalnie i nieświadomie weszłam w życie bardzo potarganej wewnętrznie rodziny. • Lucy to dziecko wychowane w oparach ojcowego picia. Patrzy na to, jak pije w melinie, jak nie dotrzymuje słowa, jak poniża matkę i siebie samego...Aż podczas jednego z ataków wścieklizny łapie za telefon i wzywa policję. Roy trafia za kratki. Nadchodzi spokój, ale jak się szybko okazuje, pozorny. Lucy w oczach innych staje się przeklętą babą. Kimś, kto skazał rodzinę na pośmiewisko. Wszyscy bowiem przymykali oko na picie ojca, dlatego dopiero skucie w kajdanki staje się dla nich obrazą. Poniżeniem niemalże. Wstydem dla całej miejscowości. • A że życie kpi sobie z ludzi, Lucy zmaga się z piętnem patologii i ciasnoty. Próbuje wyrwać się z rodzinnego domu i żyć. Ale to jej życie to wieczna walka. Mężczyzna, z którym zachodzi w ciążę nie jest tym właściwym, choć miał takim być. Obiecywał miłość, zachwycał się nią a teraz?Odwieczne kłótnie, obwinianie się o złe wybory, manipulacje, oszustwa. Lucy nie radzi sobie z rzeczywistością. Jest twarda, bo tak musi, bo nie ma innego wyjścia. Bo nie może ulec ludziom, którzy dają sobą pomiatać i nie mają krzty szacunku dla samych siebie. Nie chce taka być, dlatego staje się silną - przynajmniej na pozór. Każdy wokół niej to kłamca. Ironią staje się fakt, że nawet rodzina się od niej odwraca. • Roth pokazał imponujący obraz mało­mias­tecz­kowe­j marnoty, wścibstwa, ciekawości ludzi. Ktoś taki, jak Lucy nie ma czym oddychać w takiej społeczności. Dziecko z syndromem ojca alkoholika nie znajduje nigdzie pomocy, nie ma z kim porozmawiać. Nikt nie rozumie problemów takiej kobiety. Problemy zamyka się w domach, nie wyjawia się ich na zewnątrz. Kołtuni się je pod własnym dachem. Na zewnątrz przyzwoitość nakazuje wziąć w "kupę" i udawać. Być pajacem...z uśmiechem na twarzy. • Roth pisze tak, że nie sposób się odseparować od treści powieści. Jesteśmy Lucy, nie będę ukrywać. Czujesz jej ból, próbę samozaparcia i walki z codziennością. Jesteś Lucy niewiedzącą kogo i co chce. Krzyczy niszcząc to, co zdobyła, by za chwilę szukać ratunku. Rozchwiana nigdy nie wyrosła na kobietę. Syndrom dziecka alkoholika zakorzenił się w niej do śmierci. • Gdy skończyłam czytać nie sięgałam po nic innego przez kilka dni. • Losy bohaterów, siła wyrazu Rotha, osadzenie realiów w miejscu, które może być tuż obok mnie. Za bardzo weszłam w fabułę, by móc się szybko z niej otrząsnąć. • "Kiedy była porządną dziewczyną" to najlepsza - póki co - ksiażka jaką czytałam w tym roku.

Bardzo fajne, wesoła bajka. • Świetny dubbing/ Animacja, Postaci. • najlepsza jest babcia, która siedzi na bujaku i przez całą bajkę nic nie mówi - rodzinach się nawet zastanawia, czy żyje i co jakiś czas podtykają staruszce lusterko pod nos. Milczy, by na końcu... • Ale nie zdradzę wspaniałości tych bohaterów. Mnie ta bajka okropnie wciągnęła, zafundowała mi dobry humor i miłe spędzenie czas. • POLECAM KONIECZNIE

Jeśli ktoś szuka filmu zrobionego na wysokim poziomie, przepełnionego adrenaliną i dobrym aktorstwem - polecam. • Oparta na autentycznych wydarzeniach historia, którą życie samo napisało. Jest 1976r. i trwa zażarta rywalizacja pomiędzy Niki Laudą i Jamesem Hunt`em. Dwóch mistrzów, dwa różne charaktery i dwa odrębne losy mężczyzn, którzy stają na podium i... • Lecz jak to w życiu była, przypadek chodzi po ludziach. Dochodzi do tragicznego wypadku. Bolid staje w płonieniach.

Podróż przez dorastanie, przez kolory kwitnących drzew i krzewów, przez lata pełne przygód. • Są w tej książce - przez jednych uznawanej za klasykę, przez innych za chłam - pewne zdania, które warto sobie spisać i zapamiętać.

Niebywały serial. Choć słowo "serial" niszczy tu cały kunszt i mistrzowską precyzję wykonania. Serial oparty na fabule zaginięcia. Oto 12-letnia dziewczynka, w ciąży, ucieka z miasteczka. Jest w 5 miesiącu ciąży, nie wiadomo kto jest ojcem (wielu jest podejrzanych, lecz ona sama milczy a policji pisze, że tym kimś jest NO ONE), potrzebuje pomocy. Dlatego jej ucieczka sprawia, że angażuje się policja, ojciec - wredny matacz, morderca i żądny krwi i pieniędzy stręczyciel miasteczka i własnej rodziny, oraz ludzie z wioski. Do miasteczka zajeżdża też obóz kobiet, poranionych psychicznie pań, które szukają psychicznego wyciszenia. Są na swój sposób zdziwaczałymi paranoiczkami lecz mają swoją przywódczynie. I to ona trzyma wszystko w ryzach i pod swoimi rządami. Choć czy faktycznie? • W tym serialu nic nie jest pewne. Śledzimy losy kobiety detektyw (świetna rola Moss - jak zawsze zresztą), oszustów policjantów, przekupionych malwersantów. Patrzymy na bohaterów i nie możemy oderwać się ani od ekranu ani od toczącej się fabuły. Dopiero na końcu okazuje się, kto jest tym dobrym, kto złym, kto kimś niewłaściwym... • Mistrzowskie wykonanie. Świetnie napisany scenariusz. Niebywale precyzyjnie skonstruowana fabuła. Wspaniała gra aktorów. Ja się identyfikowałam niemalże z każdym z bohaterów, a z racji płci z detektyw Moss. • POLECAM