Ten film to mieszanka różnych scen ludzi o różnych charakterach, którzy tak na prawdę się nie znają i nie mają ze sobą nic wspólnego lecz łączy ich jedno - gniew i furia w nagłych sytuacjach. Wybuchają wprost i nie są w stanie kontrolować swoich czynów, słów i reakcji. Emocje biorą w nich górę i nie potrafią zawrócić z tej drogi udowadniając swoją rację - nawet jeśli miało by to kogoś zranić, okaleczyć czy nawet zabić. • Lecz to, że film jest o gniewie, złości i wybuchowości dowiedziałam się...z okładki filmu, bo film sam w sobie jest komiczny z naciskiem na \"absurdalny\". Każda ze scen przechodzi w kolejną i widz sam musi rozdzielić je od siebie. Bohaterowie za każdym razem uzasadniają swoją złość i paranoję, nie liczą się z bliskimi - ich emocje są jakby przekoloryzowane by uwypuklić ich niekontrolowane zachowania. Co jednak mają nam, odbiorcom one pokazać? Czego mają nas nauczyć? Nie \"łapię\" przekazu tego film w swoim rozumowaniu, bo skoro sami bohaterowie nie wysnuwają wniosków ze swoich czynów, to i ja nie muszę.

To jest kąsek dla pasjonatów budownictwa, architektury i kultury Hiszpanii.

To jest rozmowa, na podstawie której nakręcono film Bogowie i - zbaczając lekko z tematu - jestem pod wrażeniem "sztuki przerzucenia" tej rozmowy na scenariusz filmu. Niebywałe mistrzostwo i wielka wyobraźnia ... • A rozmowa - to szczery i prawdziwy obraz doktora Religi. Mówi o początkach leczenia, o "rodzeniu" się świadomości wśród środowiska lekarskiego stworzenia należytej kardiochirurgii w Polsce, która będzie dla wszystkich i na wysokim poziomie. Że trzeba uczyć młodych studentów i dawać im szansę na naukę za granicą i by tą wiedzę wdrażali na gruncie polskim. Mówi o sobie jako lekarzu i o sobie, jako pośle i kandydacie na prezydenta. I wiele jego słów dotyczy tego, co się dzieje teraz, gdy Go już nie ma wśród nas - choćby o samym Wałęsie i jego "podpisach" i teczkach, które usuwał już podczas swojej prezydentury... • Film Bogowie oraz książka "Religa : biografia najsłynniejszego polskiego kardiochirurga" autorstwa Dariusza Kortko i Judyty Watoły - sprawiły, że pan Religa mnie zaczarował.... Bardzo go cenię mimo, że go już nie ma ... Wspaniały człowiek, nowatorski, pełen zaangażowania i pełen wiary w to, co robił i do czego dążył. Człowiek, z którego należy brać przykład. To wzór prawości.

Film powstał na podstawie powieści. • A jest mocny - takie były przecież lata wojenne i powojenne - i ciekawy i dobrze zagrany. Lecz nie dla każdego widza. Kto bardziej wrażliwy może poczuć wielki strach, wewnętrzny opór i blokadę.

Wielki poczułam zawód przy tej powieści. Twierdzę, że Franzen zrobił mi wielką przykrość pisząc coś tak odstającego od KOREKT czy WOLNOŚCI (które ubóstwiam). Tutaj mamy miałki tekst, banalną historię i ... prostotę, która odrzuca. Nie będę zdradzać szczegółów - bo szkoda miejsca i rozwodu nad tym, co nie jest warte "przegadania" - ale przypuszczam, że "Bez skazy" nie znajdzie wielu popleczników.