Pozycja bardzo ważna dla historii komiksu, która stworzyła pojęcie powieści graficznej. Bardzo dobra lektura, chociaż pojedyncze historie słabo się zestarzały (na przykład Cookalein). Wspaniała ekspresyjna kreska. Ciekawy zwłaszcza dla osób zain­tere­sowa­nych­ urbanistyką i lubiących klimat Nowego Jorku.

Na pewno warto po niego sięgnąć, ale czegoś mi zabrakło. Wizualnie mnie nie zachwycił, strona graficzna to proste, wektorowe rysunki, przywodzące na myśl obrysowywanie zdjęć. Na plus bardzo ciekawy pomysł z przeplataniem osobistej historii historią surfingu, ale w tej zabrakło mi z kolei bardziej pogłębionego podejścia, bo sprawia wrażenie notki z wikipedii (mimo długiej bibliografii zamieszczonej na końcu komiksu). Część osobistą trudno ocenić, bo dotyka bardzo osobistych, trudnych przeżyć autora, ale i tutaj odniosłam wrażenie, że temat potraktowany jest powierzchownie.

Króciutki, ale warty przeczytania. Czuć ducha Persepolis. Bohaterów trudno lubić, ale też nie trzeba ich lubić. Bardzo dobrze rysowany, dobrze prowadzona, zwarta fabula.

Sympatyczny zbiorek krótkich historyjek z około rocznego pobytu w Mjanmie (dawniej Birmie). Można się trochę dowiedzieć, czyta się miło, postaci są sympatyczne, ale trochę zabrakło mi bardziej pogłębionej relacji z doświadczenia życia w obcym kraju, jak na przykład w Perspeolis. Momentami infantylne.

Komiks podobno formacyjny dla całego pokolenia, dla mnie męczący. Bohaterki nie robią wiele poza klnięciem i byciem podłym dla wszystkich wokół, co zapewne było zamierzone, ale szybko robi się nużące.