Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
![[awatar]](/static/gen/avatars/kkarwacka/m0.png?5 "kkarwacka"){kind=avatar}
Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.
Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek przewartościowało mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.
Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.
-
Zapoznając się z dostępnymi recenzjami tej książki zastanawiam się, co mnie ominęło. Możliwe, że książka znalazła się w moich rękach nie w porę. Że nie poświęciłam jej należytej uwagi. Że nie dałam sobie szansy na odkrycie jej bogatej treści, nie wniknęłam w jej wielopłaszczyznowość. Że zapoznałam się z nią zbyt powierzchownie... Możliwe też jednak, że to wszystko, co teoretycznie mnie ominęło, ominęło mnie dlatego, że z niedookreślonego powodu oczekiwałam czegoś innego. • Jakiś czas po lekturze wciąż w mojej głowie pozostały wrażenia: zbyt prosta. Zbyt infantylna. Zbyt niepotrzebna. Zbyt oczywista. Może ma wywołać zastanowienie u niezastanawiających się? Poruszyć nieporuszonych? Uwrażliwić niewrażliwych? A może właśnie ma zarezonować z tym, co w niezwykle wrażliwej duszy gra? Nie wiem, ale chyba szkoda byłoby nie sprawdzić osobiście - dlatego nie zniechęcam.
-
Nie odnosząc się do warstwy merytorycznej - nie miałam jeszcze możliwości dogłębnie zweryfikować podanych informacji - jest to absolutnie fantastyczne dzieło literatury popularnonaukowej dla dzieci. Zakres tematyczny jest wyczerpujący. Ilustracje - ryciny, rysunki, schematy - utrzymane są w pięknej estetyce, czytelne i kompletne. Książce nie brakuje niczego. Śmiało można ją potraktować jako alternatywny podręcznik przyrody (niestety nie polskiej) bez ograniczeń wiekowych.
-
Prosta, dziecięca książeczka w dużym formacie, z miękkimi stronami. Do czytania najmłodszym świadomym odbiorcom. Tytuł doskonale oddaje treść książki - mamy tu chłopca, który wspólnie z tatą podczas leśnego spaceru obserwuje otaczającą go przyrodę. Książka sprawdziła się przy czytaniu aktywnym, w dosłownym tego słowa znaczeniu - dziecko było nie tylko odbiorcą czytanych przez rodzica treści, ale też szukało, zgadywało, a nawet podejmowało inspirowane treścią książki zabawy ruchowe (wymyślone na poczekaniu, przepisu na nie w książce nie znajdziecie ;)). Satysfakcjonująca lektura, choć raczej na raz.
-
Wydanie pod każdym względem wybitne; zachwyt wzbudzą zarówno piękne, całostronicowe ilustracje jak i poruszana tematyka oraz opisy przedstawianych zjawisk. Niezwykła książka. Niby popularnonaukowa, niby przyrodnicza, a ma w sobie dokładnie ten rodzaj magii, który możemy poczuć, gdy z nienacka wzruszy nas piękno i doskonałość naszego świata. • Książka w duchu pedagogiki Montessori.
-
Garść bardzo ogólnych informacji przeplatanych z ciekawostkami, mogąca dać małemu dziecku podstawę do wyrabiania sobie jakiegokolwiek wyobrażenia o średniowiecznych zamkach, rycerzach i codzienności "tamtych czasów" (choć nie do końca jasne jest, których). • Nie jest to lektura wyczerpująca temat, przeciwnie; pobieżnie, czasem nazbyt pochopnie i nieprecyzyjnie nakreśla poszczególne zagadnienia. Forma podania wynagradza jednak wszelkie niedociągnięcia i nieścisłości. Książka, dzięki odpowiednio wyciętym stronom, po rozłożeniu przyjmuje postać trójwymiarowego, warstwowego zamku. Możemy więc kolejno zaglądać za pierwszą linię murów, drugą, na dziedziniec, coraz bardziej wgłąb zamku. To jest świetne!
![[awatar]](/static/gen/avatars/kkarwacka/m2.png?5 "kkarwacka"){kind=avatar}
![[awatar]](/static/gen/avatars/grp^las_w_nas/m2.png?2 "las w nas"){kind=avatar}
![[awatar]](/static/gen/avatars/grp^montessori/m2.png?1 "Wartościowe książki dla dzieci głównie w duchu nurtu pedagogiki Montessori"){kind=avatar}
