Picturebook z prawdziwego zdarzenia. Mówi obrazem. Siłę przekazu ma niezwykłą. Oszczędne słowo (czasem jedno na dwie strony) subtelnie nakierowuje dorosłego czytającego dziecku na właściwy trop historii. Pięknej historii. Historii wielu dzieci, wyrażonej w osobie małej dziewczynki. Problemu wielu ludzi: wielkiej samotności i potrzeby bycia kochanym. • To książka, którą mały odbiorca ma szansę wchłonąć głęboko w siebie. Lektura może otworzyć go na dotychczas nieistniejące w jego świecie problemy innych. A może właśnie jak nic uderzy w osobiste uczucia i najtrudniejsze emocje. • Do czytania z dzieckiem. Zasiewa ziarenko. Plon może być niezwykle wartościowy.

Antydydaktyczna lektura dla najmłodszych. Żeby nie powiedzieć wprost - demoralizująca i niebezpieczna. Dziecku wychowywanemu w duchu odpo­wied­zial­nego­ i przyjaznego egzystowania w społeczeństwie (i nie mam tu na myśli trzymania pod kloszem) może sporo namieszać, każdemu innemu - zaszkodzić. • Pierwszy króciutki rozdział - małe dziecko wyłazi przez dziurę w żywopłocie ze swojego ogródka. Szczęście w nieszczęściu, że w niej utyka i znajduje go tata. • Drugi - dziecko płacze u fryzjera, "boli" go każde ciachnięcie, ale fryzjer twardo tnie. Nagle, dziecko zrywa się i ucieka, wybiegając na ulicę. Fryzjer za nim. Zaraz, zaraz, gdzie są rodzice?... Nie wiemy, nie z malcem w każdym razie. O zgrozo, chłopiec dobiega pod drzwi swojego domu, więc... Fryzjer zrezygnowany macha na wszystko ręką i wraca do siebie. • Potem koleżanka widzi niedokończoną fryzurę malca. Wyśmiewa się z niego i ubliża mu. Oczywiście tak po dziecięcemu, "niewinnie", że "głupio wygląda". • Takie i inne wątpliwe walory serwuje nam sam początek książki. Nie czytam dalej. Nie wchodzimy z Młodym Czytelnikiem w tę serię, będziemy omijać ją szerokim łukiem. Może co najwyżej odnotuję tytuł w pamięci jako doskonały antyprzykład dobrej książki dla dzieci. • Jak tu czytać dziecku tę książkę, nie spiesząc zaraz z wyjaśnieniami: że dzieci same u fryzjera nie zostają, że gdy dziecko czegoś nie chce, to siłą nie można do niczego przymuszać, że krzywda psychiczna jest tak samo bolesna, że z czyjegoś wyglądu nie ma co się wyśmiewać, że ludzie są różni, wreszcie że fryzjer - jeśli malec był z jakiegoś powodu pod jego opieką - powinien go chociaż odprowadzić pod same drzwi i przekazać pałeczkę opiekunom dziecka... • Skąd te dobre oceny wystawiane przez współczesnych dorosłych odpo­wied­zial­nych­ za dobrostan najmłodszych? Tego nie pojmuję.

Piękne utwory. Niezwykle plastyczne metafory i swobodne skojarzenia są cudowną pożywką dla nieograniczonej wyobrani. Czytane dziecku chętnie słuchającemu poezji, wprowadziły je w stan relaksu a następnie błogiego snu.

Kolejna nieobszerna pozycja z wierszami dla młodych odbiorców - ale i dosrosły czytelnik lubiący poezję dobrze spędzi z nią czas. Zdecydowanie polecam.

Lubię poezję dedykowaną dzieciom. Młody Czytelnik też lubi. Szczególnie doceniamy obydwoje tę, którą melodyjnie i rytmicznie brzmi, jest pisana ładnym językiem, a nade wszystko porusza wyobraźnię i swoją niedosłownością wzbudza uśmiech i entuzjastyczną radość. • Ten króciutki tomik wierszy dostarczył nam niezwykle pozytywnych wrażeń. Do tego stopnia, że na życzenie Młodego Czytelnika po pierwszym odczytaniu nastąpiło drugie. Książeczka będzie więc prawdopodobnie jedną z tych, którą będziemy trzymać tak długo, jak tylko zasady biblioteczne przewidują; przyjemnością będzie do niej wracać - jeśli nawet nie do czytania, gdy to się "znudzi", to do cudownych ilustracji Grabiańskiego. Jest tu po prostu pięknie w każdym ujęciu.