Książka dla dzieci oznaczona na okładce jako "reportaż". Zacznę więc od pochwały pomysłu zamieszczenia noty o tym, czym reportaż właściwie jest; znajdziemy ją na odwrocie pierwszej strony okładki. Nie ma ency­klop­edyc­znej­, trudno strawnej formuły, wyjaśnienie jest wystarczająco proste i zarazem dokładne. • Czy to jest reportaż? W jakimkolwiek ujęciu? Niezbyt, choć mieści się w jego definicji z perspektywy umysłu dziecka. Dziecko bowiem przedstawione opisy przeżyć czy losów kota w okresie jego zaginięcia (do momentu znalezienia przez mieszkańca wioski) może potraktować absolutnie serio. Czy na tym etapie wyjaśniać dziecku, że w tym momencie autorka dała puścić wodze swojej fantazji, by zapełnić lukę w opowiadanej historii? Czy podważać wiarygodność całego reportażu? Pozostawiam tę kwestię do indywidualnej oceny czytającego. Mnie to lekko zakłuło. Pozostała część historii wydaje się być jednak tak prosta, że mam nadzieję, że może tu nikt nie ubarwiał ani nic od siebie nie dodawał. • Podkreślę, że mimo tego jednego, drobnego zgrzytu (a wystarczyłoby napisać "nie wiemy, jak było naprawdę, ale może..." - by nie utracić wiarygodności reporterskiej), lektura jest ciekawa, oparta na prawdziwej historii, porusza też wiele ważnych zagadnień niejako przy okazji (wojna, emigracja, zaginięcia, siła całych społeczności i pojedynczych osób dobrej woli), co może być zaczynkiem rozmowy z dzieckiem na taki czy inny temat. • Dosłownie na koniec (bo na końcu książki) miłe zaskoczenie: przedstawiona jest kanwa całej serii "Poczytaj ze mną" i okazuje się, że w jej ramach powstały książki reprezentujące wiele różnych gatunków literackich: od bajki, przez fantasy, baśń, kryminał, po przygodę i humor. Uważam, że to doskonały sposób przedłożenia wiedzy o literaturze młodemu słuchaczowi/czytelnikowi. Etykieta - wyjaśnienie pojęcia - przykład. Nieco starsze dzieciaki mogą z tego fajnie skorzystać.

Rewelacyjna pozycja w charakterze atrakcyjnego opowiadania dla małego odbiorcy, zawierająca prosty, czytelny, króciutki poradnik z odniesieniami przeznaczonymi już wyłącznie dla rodziców. • Synek uwielbia i identyfikuje się z bohaterami i sytuacjami większości książek z serii, opowiadania i ilustracje niezwykle silnie na niego oddziałują. Przedstawione zasady dotyczące zachowania się sytuacji zagubienia się są mądre i w pełni do zaakceptowania i wdrożenia.

Akcja rozkręca się powoli ale konsekwentnie, po to, by w połowie książki z nieco naiwnej bajki zmienić się w trzymającą w napięciu baśniowo-historyczno-obyczajową powieść. Wkrótce potem okazuje się, że umysł przesiąkł wykreowanym przez autorkę światem na wskroś. I chce więcej :)

Dwa wierszowane krótkie opowiadania, gdzie bohaterami są dwa psy różnych "profesji"; w pierwszym poznajemy owczarka podhalańskiego (a przy okazji trzy inne rasy psów pasterskich), w drugim pudla (dowiemy się też czegoś o hartach). Pierwsze opowiadanie jest przyjemne i dydaktycznie wartościowe. Drugie zawiera większą dozę humoru, ale także - niestety - przedstawienie zwierząt występujących w cyrku jako zjawisko normalne i atrakcyjne, czego ja nie akceptuję.

Wierszyki dla dzieci o niekoniecznie powszechnie znanych miastach Polski. Treść utworów nie nawiązuje do miejscowych tradycji, legend czy etymologii nazwy danego miasta, są to raczej proste rymowanki. Na plus pozycji zaliczam ilustrację mapy Polski z zaznaczonymi na niej miasteczkami, parę wierszy wywołało też uśmiech na twarzy mojego Dziecka.