Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
![[awatar]](/static/gen/avatars/kkarwacka/m0.png?5 "kkarwacka"){kind=avatar}
Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.
Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek przewartościowało mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.
Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.
-
Przy pierwszym zetknięciu się z książką nie byłam pewna, czy jej specyficzna oprawa graficzna nie zniechęci mnie i dziecka do zapoznania się z treścią. Okazało się jednak, że taki a nie inny dobór ilustracji stanowił doskonałe uzupełnienie dla nastroju książki. • Jej niezwykłość zawiera się przede wszystkim w sposobie prezentowania treści. Nie ma miejsca na nudę; obok rozbudowanych opisów dotyczących poszczególnych zagadnień dostajemy zabawne rymowane wierszyki, ilustracje mogą być dobrą odskocznią do zabawy w wyszukiwanie. Wprowadzona jest też postać sowy, która z każdej strony wyhukuje swoje krótkie refleksje, znajdzie się nawet przepis na pączki. • Wszystko to ujęte jest w pewien powtarzalny schemat. Atrakcyjny rozkład dotyczy każdego poruszanego zagadnienia. Po książkę chce się sięgać wielokrotnie. Nie trzeba czytać jej od deski do deski, można wybiórczo zainteresować się jednym z omawianych zagadnień. • Dla mnie i dziecka - jedno z milszych odkryć czytelniczych.
-
Dobra książka; w przyjemny i niewymuszony sposób prowadzi dziecko przez tematykę podróżniczo-przyrodniczą. Jak wszystkie książki z serii Czytam sobie" z dopiskiem "Fakty", godna polecenia przy edukacji domowej lub dzieciom prowadzonym w duchu pedagogiki Montessori. Prosty język, choć bez unikania na siłę trudniejszych terminów z pogranicza nauki i techniki czy nazwisk. Przede wszystkim książka pozostaje jednak atrakcyjną czytanką dziecięcą, z odpowiednią czcionką i nierażącymi ilustracjami.
-
Fajna pozycja do wprowadzenia bardzo młodego człowieka (takiego, któremu daleko jeszcze do samodzielnych prób czytania) w czasy zamierzchłe. Wiedza o pochodzeniu naszego narodu i początkach naszej państwowości dzięki prostemu językowi staje się osiągalna i nie nazbyt abstrakcyjna. Co małemu odbiorcy z podanych wrażeniowo informacji i opisów zostanie, co się ugruntuje - czas pokaże. Lektura na pewno nie zaszkodzi.
-
Zapoznając się z dostępnymi recenzjami tej książki zastanawiam się, co mnie ominęło. Możliwe, że książka znalazła się w moich rękach nie w porę. Że nie poświęciłam jej należytej uwagi. Że nie dałam sobie szansy na odkrycie jej bogatej treści, nie wniknęłam w jej wielopłaszczyznowość. Że zapoznałam się z nią zbyt powierzchownie... Możliwe też jednak, że to wszystko, co teoretycznie mnie ominęło, ominęło mnie dlatego, że z niedookreślonego powodu oczekiwałam czegoś innego. • Jakiś czas po lekturze wciąż w mojej głowie pozostały wrażenia: zbyt prosta. Zbyt infantylna. Zbyt niepotrzebna. Zbyt oczywista. Może ma wywołać zastanowienie u niezastanawiających się? Poruszyć nieporuszonych? Uwrażliwić niewrażliwych? A może właśnie ma zarezonować z tym, co w niezwykle wrażliwej duszy gra? Nie wiem, ale chyba szkoda byłoby nie sprawdzić osobiście - dlatego nie zniechęcam.
-
Nie odnosząc się do warstwy merytorycznej - nie miałam jeszcze możliwości dogłębnie zweryfikować podanych informacji - jest to absolutnie fantastyczne dzieło literatury popularnonaukowej dla dzieci. Zakres tematyczny jest wyczerpujący. Ilustracje - ryciny, rysunki, schematy - utrzymane są w pięknej estetyce, czytelne i kompletne. Książce nie brakuje niczego. Śmiało można ją potraktować jako alternatywny podręcznik przyrody (niestety nie polskiej) bez ograniczeń wiekowych.
![[awatar]](/static/gen/avatars/kkarwacka/m2.png?5 "kkarwacka"){kind=avatar}
![[awatar]](/static/gen/avatars/grp^las_w_nas/m2.png?2 "las w nas"){kind=avatar}
![[awatar]](/static/gen/avatars/grp^montessori/m2.png?1 "Wartościowe książki dla dzieci głównie w duchu nurtu pedagogiki Montessori"){kind=avatar}
