"Tradycje i legendy ludów Mongolii" • Autor: Stanisław Kałużyński, Moja ocena: 7/10. • Książka Tradycje i legendy ludów Mongolii to naprawdę wartościowa pozycja, która, mimo swojej stosunkowo zwięzłej formy, oferuje szerokie spojrzenie na historię i tradycje Mongolii. Choć tytuł może sugerować skupienie wyłącznie na legendach, treść książki w rzeczywistości wychodzi daleko poza ten zakres. To bardziej syntetyczny przegląd historii Mongolii, połączony z opisem kultury i obyczajów jej mieszkańców. • Stanisław Kałużyński, jeden z czołowych polskich badaczy Mongolii, doskonale wprowadza czytelnika w temat. Jego ogromna wiedza i doświadczenie w tej dziedzinie są widoczne na każdej stronie. Warto dodać, że Kałużyński jest również tłumaczem słynnej Tajnej historii Mongołów, co dodatkowo podkreśla jego autorytet w kwestii mongolskiej historii i kultury. • Książka jest polecana szczególnie dla osób, które są już zainteresowane tematem i chcą pogłębić swoją wiedzę. Nie jest to pozycja na "lekki" wieczór z książką, a raczej solidna dawka informacji, którą docenią pasjonaci historii i kultury Mongolii. • Podsumowując, Tradycje i legendy ludów Mongolii to świetna publikacja, ale skierowana raczej do wąskiego grona odbiorców, którzy chcą zgłębiać temat w bardziej szczegółowy sposób.

"Historia Indii" • Autor: Jan Kieniewicz • Moja ocena: 7/10. • Książka, którą zdecydowanie warto przeczytać, choć muszę przyznać, że momentami była dla mnie wyzwaniem. "Historia Indii" to imponujące dzieło, które szczegółowo ukazuje dzieje tego fascynującego kraju, od czasów starożytnych aż po współczesność. W zależności od zainteresowań, niektóre rozdziały mogą być dla czytelnika bardziej angażujące, inne nieco mniej. Niemniej jednak, nie można odmówić autorowi skrupulatności – momentami wydaje się, że jego szczegółowość wręcz graniczy z przesadą, ale dla miłośników historii to prawdziwy atut. • Szczególnie przypadły mi do gustu ilustracje, mimo że są czarno-białe. Są doskonale dobrane i pięknie komponują się z treścią, wzbogacając narrację. Ważnym elementem są również liczne mapy, które ułatwiają orientację w opisywanych wydarzeniach historycznych i pomagają lepiej zrozumieć przemiany geopolityczne na subkontynencie indyjskim. • Książka jest naprawdę obszerna – sam tekst to 766 stron, a wraz z bibliografią i spisami zamyka się na 854 stronach. To pokaźna pozycja, która wymaga czasu i skupienia, ale jednocześnie oferuje ogromną ilość wartościowych informacji. • Chociaż podchodziłem do niej kilka razy i miałem momenty zwątpienia, ostatecznie książka mnie oczarowała. Każde kolejne podejście ujawniało nowe aspekty jej wartości, co sprawiło, że odkryłem w niej prawdziwe piękno i głębię. • Zdecydowanie polecam, zwłaszcza dla tych, którzy pragną poznać historię Indii w sposób kompleksowy i szczegółowy!

"Religie Azji, Afryki, Ameryki, Australii i Oceanii. Zarys dziejów" • Moja ocena: 5/10. • Autorzy: Stanisław Kałużyński, Józef Keller, Wiesław Kotański, Rajmund Ohly, Stefan Śliwa, Eugeniusz Słuszkiewicz, Włodzimierz Szafrański, Olgierd Wojtasiewicz, Tadeusz Żbikowski • Książka "Religie Azji, Afryki, Ameryki, Australii i Oceanii. Zarys dziejów" to dość ogólny przegląd religii i wierzeń z różnych regionów świata. Ze względu na swoją objętość (286 stron) publikacja nie zagłębia się w szczegóły, co sprawia, że może pozostawić czytelnika z poczuciem niedosytu. Warto podkreślić, że książka przypomina raczej zbiór artykułów, napisanych w różnych stylach przez kilku autorów, co wpływa na jej spójność i ciągłość narracji. • Nie jest to praca naukowa w ścisłym tego słowa znaczeniu. Brak przypisów oraz bibliografii stanowi poważny mankament, szczególnie dla osób szukających bardziej pogłębionych analiz i odniesień do literatury przedmiotu. Taki brak struktury sprawia, że książka nie spełnia w pełni oczekiwań czytelników zain­tere­sowa­nych­ dogłębnym studiowaniem historii religii. • Mimo to publikacja może być przydatna jako wstępne wprowadzenie do tematu dla osób, które chcą zyskać ogólny ogląd na zróżnicowane tradycje religijne na całym świecie. Jednak bardziej wymagający odbiorcy, szukający kompleksowego ujęcia tematu, mogą czuć się rozczarowani. • Podsumowując, książka jest raczej przeciętna i stanowi bardziej popularny przegląd niż solidne opracowanie naukowe. Polecić można ją osobom szukającym szybkiego przeglądu religii świata, ale niekoniecznie tym, którzy oczekują głębszej analizy.

"BURAN. Kirgiz wraca na koń" • Autor: Wojciech Górecki. Moja ocena: 9/10. • BURAN. Kirgiz wraca na koń to znakomita książka poświęcona współczesnej Azji Centralnej. Choć nawiązuje do klasycznego reportażu Ryszarda Kapuścińskiego Kirgiz schodzi z konia, Górecki podchodzi do tematu z nowej perspektywy, opisując region już po rozpadzie ZSRR. Autor nie tylko przybliża aktualną sytuację polityczną i społeczną tych państw, ale także zadaje pytanie, czy mentalność radziecka rzeczywiście opuściła te narody. • Górecki, w zwięzły i przystępny sposób, przedstawia specyfikę poszczególnych krajów Azji Centralnej. Dla mnie szczególnie interesujące były rozdziały poświęcone Turkmenistanowi i Tadżykistanowi, które autor opisuje z wyjątkową wnikliwością. Jego podejście do historii i współczesnych wyzwań tych państw pokazuje, jak skomplikowane są ich losy po upadku radzieckiego imperium. • Książka nie tylko dostarcza fascynujących informacji, ale również skłania do głębszych refleksji nad tym, jak przeszłość kształtuje teraźniejszość. Górecki potrafi z niezwykłą przenikliwością przedstawić przemiany, jakie zaszły w Azji Centralnej, zarówno na poziomie politycznym, jak i społecznym. • Z całym przekonaniem polecam tę książkę, szczególnie tym, którzy interesują się regionem Azji Centralnej oraz wpływem radzieckiego dziedzictwa na dzisiejsze życie tych narodów.

"Kirgiz schodzi z konia" • Autor: Ryszard Kapuściński. Moja ocena: 9/10. • Kirgiz schodzi z konia to niezwykle interesująca pozycja autorstwa Ryszarda Kapuścińskiego, która przybliża czytelnikom życie i kulturę regionów Zakaukazia. Książka, wydana pod koniec lat 60. XX wieku, opisuje te obszary w czasach, gdy były one republikami Związku Radzieckiego. Mimo że państwa te były wówczas częścią ZSRR, autor nie stara się na siłę łączyć ich wspólną historią radziecką. Każdy kraj zostaje przedstawiony w osobnym rozdziale, co pozwala lepiej zrozumieć jego specyfikę. Dodatkowym atutem są załączone mapki, które pomagają w lepszym zorientowaniu się w geografii opisywanych regionów. • Była to pierwsza książka Kapuścińskiego, którą przeczytałem, i muszę przyznać, że jego styl mnie oczarował. Autor pisze w sposób niezwykle wciągający, łącząc piękny, literacki język z reporterską precyzją. Jego opisy są pełne detali, a jednocześnie zwięzłe, co sprawia, że lektura staje się prawdziwą podróżą po zakaukaskich republikach. • Choć książka jest stosunkowo krótka, liczy zaledwie 140 stron, autor zdołał zawrzeć w niej esencję życia w Gruzji, Armenii, Azerbejdżanie, Turkmenistanie, Tadżykistanie, Kirgizji i Uzbekistanie. Każdy z tych krajów ma swoją unikalną historię, kulturę i tradycje, które Kapuściński umiejętnie przedstawia, tworząc fascynujący obraz tej części świata. • Kirgiz schodzi z konia to lektura, która zdecydowanie warta jest uwagi, zwłaszcza dla miłośników reportażu i podróży. Polecam każdemu, kto chce poznać historię i kulturę tych dawnych republik radzieckich z perspektywy jednego z najw­ybit­niej­szyc­h polskich reporterów.